Side A – Boss of Nelson Street
01 I Love You, Babe
02 Red’s Houseparty
03 Jack Daniel Time
04 Big Boss Man
05 Rock Me Baby
06 That’s Allright Mama
Side B – Taildragger
01 Hi-Heel Sneakers
02 Got a Woman
03 Mistreatin’ Woman
04 Killing Floor
Encore
I Love You, Babe

Het doet mij altijd een vreselijk genoegen een nieuwe plaat van één van die ouwe delta-knarren te bespreken. Het dompelt je onder in die nevelige tijden dat plantage-eigenaars en katoenplukkers met dezelfde argusogen de bewegingen van de Mississippi in het oog hielden. Want als de levee brak, waren de rampen niet te overzien. Het geschatte geboortejaar van T-Model Ford is 1928 en laat 1928 nu ook het jaar wezen dat het laatste T-model van Ford, de Huckster, van de band gerold is. Toevallige samenloop van evenementen ? Waarom wordt zijn leeftijd geschat op tachtig jaar, rijst de vraag ? In het zuiden werden destijds, vele zwarten  zeer onnauwkeurig en soms helemaal niet opgetekend in het bevolkingsregister. In de meeste gevallen werden ze pas geregistreerd als ze de eerste keer met het gerecht in aanraking kwamen. Men kon immers niet iemand in hechtenis nemen, die niet eens geboren was. En aangezien hij een onstuitbare vrouwenversierder was (liefst van al nog getrouwde vrouwen), een messenvechter en drinkebroer, kwam hij wel eens meer in kontakt met de county-sheriffs. Zo deed hij tijd in de beruchte Parchman Farm en diende ook nog eens twee jaar in een Tennessee Chain Gang (dwangarbeiders).

Hoewel T-Model, alias Taildragger, in de Fat Possumstal hoort, heeft hij deze laatste plaat opgenomen in zijn geliefkoosde jook-joint, Red’s Lounge, te Clarksdale onder de auspiciën van K. Jones, zaakvoerder en enige werknemer van Mudpuppy Recordings.
Dit is zijn eerste en tot nog toe enige CD die Jones geproduceerd heeft. Volledig live opgenomen en zonder enige dubs of verbeteringen achteraf, klinkt dit album net alsof je zelf in die rokerige joint aanwezig bent. Krakkemikkig podium, versleten versterkers, rauwe stem en achtergrondgeluiden van de volle ‘gelagzaal’. Sfeer te over. Wie op zoek is naar de foutloos gespeelde, heldere sound en duidelijk omlijnde progressies, kan maar beter een andere CD kopen. Dit is puur en roestig en rechtstreeks vanuit één der gevaarlijkste jook-joints van het zuiden. De kans is miniem, zoniet onbestaande dat je hier ooit een stap binnen zet, ook al ben je in de buurt. Anderzijds, voor diegene die de echte ongepolijste sound van de delta verkiest is dit dan weer een opportuniteit, een hot item voor de collectie. Gelukkig zijn er nog filantropen zoals deze verder onbekende K. Jones en Jeff Konkell van Broke and Hungry Records om dergelijk ongekunsteld materiaal de wereld in te zenden.

De CD ziet eruit als een vinyl LP van vorige eeuw ondertussen alweer. Compleet met A- en B-side, althans op het inlegblad, de schijf zelf hoef je niet om te draaien. Als opener krijgen we een, voor T-Ford, ongebruikelijk akoestisch solonummer “I Love You, Babe”. Terwijl de ouwe lampenbakken opwarmden, waarschijnlijk. Daarna volgt een redelijk heerlijk chaotisch en ter plaatse geïmproviseerd “Red’s Houseparty”. Ik nodig iedereen uit eens mee te spelen met dit nummer, je zal niet zo gauw gelijk met T tot akkoordwissel overgaan. Terry ‘Harmonica’ Bean is de smoelschuiver van dienst op dit album. Met zijn achtenveertig jaren de absolute ‘gamin’ van de gang. Drums worden geroerd door oudgediende Lee Williams. Special guest is Sam Carr, drummer van o.a. Sonny Boy Williamson II, Jelly Roll King en T-Model zelf. Alleen vertellen de liner notes ons niet wanneer wie achter het slagwerk zit. Vóór het derde nummer is het al “Jack Daniel Time”, tevens titel van het nummer. In vierde positie Jimmy Reed’s “Big Boss Man”. “Rock Me Baby” van B.B. en “zijn eigen “That’s Alright Mama” zijn dan weer akoestisch gebracht en misschien wel de beste nummers van de CD. Einde van de zogenaamde A-side.

De B-side telt vijf nummers, Tommy Tucker’s “Hi Heel Sneakers”, Ray Charles’ “Got a Woman” en Howlin’ Wolf’s “Killing Floor”. Daarnaast nog een akoestisch “Mistreatin’ Woman” en een herhaling van “I Love You, Babe” met de band als ‘encore’.
Een prachtig, rafelig stukje blues van een tachtigjarige met nog ‘plenty of guts’.
Aanschaffen is de boodschap !!

witteMVS